Thijs Veldhuizen is afgestudeerd aan de Universiteit Twente waar hij de master Industrial Engineering and Management heeft gedaan. Op 22 juni 2017 presenteerde hij met succes zijn resultaten en inmiddels is hij als Young Professional in dienst bij Slimstock.
Wat was de aanleiding voor je onderzoek?
Klusvoorraad is een term uit de bouw en de doe-het-zelf-sector. Daar worden artikelen vaak in bepaalde hoeveelheden verkocht. Een badkamertegel bijvoorbeeld wordt heel vaak per vijftien pakken verkocht, het equivalent van een standaardformaat-badkamer. Daarnaast worden soms 1 à 2 tegels gekocht, ter vervanging van kapotte tegels of omdat er in eerste instantie te weinig tegels waren gekocht. Dit fenomeen doet zich ook in andere sectoren in het business-to-consumer-segment voor, zoals het voorbeeld van de koffiemokken aangeeft.
In het standaard voorraadmodel wordt uitgegaan van een normale verdeling van het vraagpatroon. De vraag naar klusvoorraad voldoet hier niet aan. Als je dan toch de standaard bestelregels toepast zie je dat dit vaak resulteert in onlogische bestelniveaus. Zo kan het voorkomen dat een voorraadsysteem pas een bestelling plaatst als er minder dan drie mokken in het schap liggen, terwijl de kans op een order van drie of minder nihil is. Dit resulteert in onverkoopbare voorraadniveaus, waardoor de servicegraad onder het gewenste doelniveau blijft.
Het doel van mijn onderzoek was om te kijken welke voorraadbeheermethode tot betere bestelniveaus en uiteindelijk betere resultaten leidt voor klusvoorraad-artikelen.
Hoe heb je het onderzoek aangepakt?
Voorbeeld vraagpatroon klusvoorraad
Ik ben begonnen met de wetenschappelijke vakliteratuur. De uitdaging begint al bij de classificatie, dus de vraag hoe je een klusvoorraad-artikel herkent. Hierover bood de literatuur onvoldoende uitsluitsel, en daarom heb ik hier zelf een methode voor ontwikkeld.
Bij voorraadbeheer gaat het om het bepalen van het optimale bestelniveau, dus het voorraadniveau waaronder je gaat bestellen, gegeven een reviewperiode en een bestelgrootte (in gegeven batch-grootte). In de literatuur heb ik vijf methoden gevonden die veiligheidsvoorraden en bestelniveaus berekenen. Om de set met alternatieven compleet te maken heb ik nog drie zelf ontwikkelde heuristieken toegevoegd.
In totaal ben ik dus tot acht verschillende methodes gekomen, die ik heb getest en vergeleken. Ik heb hiervoor gebruik gemaakt van de data van de 180 best presterende winkels van een grote retailer. De performance werd gemeten over twee dimensies: de gerealiseerde ‘volume fill rate’ oftewel het percentage van de vraag die de winkel meteen kon voldoen, en de gemiddelde fysieke voorraad.
Het resultaat was dat de zogenaamde ‘Compound Poisson’-methode de beste resultaten gaf. Als de retailer deze methode zou hebben toegepast zou de volume fill rate – volgens mijn theoretische model – tot wel acht procentpunt hoger hebben gelegen.
Wat is de belangrijkste conclusie?
De belangrijkste conclusie is dat het afzetpatroon van klusvoorraad op orderregelniveau geen gewone Poisson- of normale verdeling volgt en dat de standaard manier van bestellen tot een suboptimaal resultaat leidt. Van alle alternatieve methodes voor het beheren van klusvoorraad lijkt de Compound Poisson de beste resultaten te geven. Ik zeg met opzet ‘lijkt’, want er moet meer onderzoek naar gedaan worden om te bepalen of dit ook echt zo is.
Wat kunnen bedrijven nu al direct toepassen uit jouw onderzoek?
De eerste stap is dat voorraadbeheerders zich ervan bewust moeten zijn dat er überhaupt klusvoorraad bestaat en dat de standaard bestelregels hiervoor niet optimaal zijn. Vervolgens kunnen deze planners in kaart brengen om welke artikelen het dan gaat. Ze kunnen hiervoor bijvoorbeeld mijn classificatiemethode gebruiken.
Ten slotte is mijn advies om klusvoorraad extra aandacht te geven en goed na te denken over het bestelniveau. De Compound Poisson-methode die hiervoor de beste ondersteuning biedt, kunnen bedrijven helaas nog niet toepassen. Voor praktisch gebruik moet deze verder worden uitgewerkt.
Wat zijn de vervolgstappen voor jou en voor het onderzoek?
Ik ben inmiddels als Young Professional in dienst bij Slimstock en ga nu een traineeship doorlopen waarbij ik veel praktijkervaring ga opdoen. Daarnaast wil ik samen met de developers van Slimstock gaan kijken in hoeverre mijn bevindingen over klusvoorraad kunnen worden vertaald naar het softwarepakket Slim4.
Een andere mooie vervolgstap is dat de samenwerking tussen Universiteit Twente en Slimstock zal worden gecontinueerd. De precieze vorm wordt nog besproken op dit moment, maar denk in ieder geval aan gastcolleges, het beschikbaar stellen van data, afstudeerders, en het opzetten van projecten. Ik zou het erg leuk vinden zelf hierin een rol te kunnen vervullen.
De scriptie van Thijs Veldhuizen is te downloaden vanaf de website van de Universiteit Twente.
Login om te reageren op dit artikel