Ordermanagement deel 3: Distributed Order Management

Voor het automatisch afhandelen van orders over meerdere kanalen en voorraadpunten heen kunnen bedrijven een Distributed Order Management Systeem (DOMS) gebruiken. Hoe werkt zoiets? IMCC-expert Sjoerd Leiker legt het uit in deel 3 van deze zesdelige blogserie over ordermanagement. 

Wanneer we op internet zoeken naar een definitie van Distributed Order Management, afgekort DOM, dan vinden we een artikel op Logistiek.nl waarin staat:

“DOM is een onderdeel van supply chain management, dat zich niet richt op de planning, maar op de uitvoering. De focus ligt daarbij op order fulfilment. DOM begint, nadat een order is ontvangen. Hierna begint een proces in twee stappen, de eerste heeft te maken met visibility en de tweede met beslissingsondersteuning.”

Ik denk dat dit precies is waar DOM voor staat met één toevoeging: DOM moet ook adviseren of voorschrijven wat de meest optimale invulling van een order is, in relatie tot servicegraad en kosten. Een Distributed Order Management Systeem (DOMS) kan eventueel ook zelf de keuze maken voor de meest optimale invulling. In mijn 5^e blog, Ordermanagement-systemen: van handmatig tot volledig geautomatiseerd, zal ik verder in gaan op het verschil tussen het systeem laten kiezen of dit zelf te doen.

Zichtbaarheid en beslissingsondersteuning

Wanneer een order binnenkomt, via EDI of handmatig, kan deze meestal op verschillende manieren worden ingevuld. Standaard zal een ERP-systeem een voorgedefinieerde route kiezen met een bijbehorende naleverstrategie, zoals: order volledig leveren, orderregel volledig leveren, geen nalevering, maximaal één nalevering, nalevering toegestaan, etc. Een DOMS gaat een stap verder en gaat ook kijken naar de verschillende voorraadpunten in de keten, inclusief die bij leveranciers. Bij alle opties worden vervolgens de bijbehorende servicegraad en kosten meegenomen.

Wanneer we dit in een voorbeeld zetten met een enkelvoudige order, dus met slechts één orderregel, zonder naleverstrategie, dan zien we het volgende ontstaan:

De data die we zien is allemaal in ons ERP-systeem beschikbaar. De logistieke kosten worden automatisch door het systeem berekend. Wat we zien zijn de mogelijke scenario’s om de order uit te leveren waarbij het DOMS per invulling de verwachte marge en servicegraad berekent. Op basis hiervan kunnen we de klant alternatieven aanbieden of zelf beslissen wat de beste optie is.

Complexiteit neemt toe

Bovenstaand overzicht betreft een enkelvoudige order maar kan uiteraard ook voor orders met meerdere orderregels of voor meerdere orders tegelijk worden opgesteld. In dit laatste geval kan het DOMS de voordelen berekenen die zijn te behalen door de logistiek van deze orders te consolideren. Hiervoor is het wel nodig de logistieke kosten verregaand te verbijzonderen. Denk hierbij aan inbound kosten, picking en packing kosten, outbound kosten, etc.

Om het nog complexer te maken moeten we ook stilstaan bij hoe “de ideale order” eruit ziet als de omstandigheden niet ideaal zijn, zoals te weinig voorraad. Juist dan bewijst een DOMS zijn waarde door inzicht te bieden in de meest optimale invulling, bijvoorbeeld die zo min mogelijk schade doet aan servicegraad of marge. In een eerder blog noemde ik dit “de optimale order”.

Laat het DOMS bepalen

Hoe meer variabelen we meenemen hoe lastiger de berekeningen erachter en hoe minder het resultaat te begrijpen valt voor een medewerker. Naarmate de complexiteit van variabelen stijgt, zal de “black-box”-gedachte verder toenemen. Mijn advies is daarom om voor alle orders die geen uitzondering zijn, het DOMS te laten voorschrijven welke invulling er gekozen moet worden. Laat het DOMS de optimale order invulling kiezen om voor de massa aan orders de marge te optimaliseren tegen een acceptabele servicegraad.

Wat dit betekent voor MRP vertel ik in mijn volgende blog “Ordermanagement maakt MRP overbodig”.

Lees ook:

Ordermanagement deel 1: De perfecte order bestaat niet

Ordermanagement deel 2: Passief versus actief

Ordermanagement deel 4: Ordermanagement maakt MRP overbodig

Ordermanagement deel 5: Van handwerk tot volledig automatisch

Ordermanagement deel 6: Data bepaalt systeemlandschap