Een uitdaging bij duurzame energie is dat je het moeilijk kunt opslaan. De crux is dus, net als bij voorraadbeheer, om met minimale voorraden de maximale servicegraad te behalen. Een nieuwe blog van Ruud Teunter.
Voorraadbeheer is overal, zo blijkt ook maar weer tijdens mijn bezoek aan München, waar ik op bezoek ben bij een collega van de Technische Universiteit als ik deze blog schrijf. Tijdens de koffie vertelde die collega mij namelijk dat bepaalde dorpen in het wintersportgebied rondom München elk jaar, tegen het einde van het seizoen, een flinke hoeveelheid sneeuw overbrengen naar een vallei die grote delen van de dag in de schaduw ligt. Die voorraad sneeuw bouwen ze niet voor niets. Als de sneeuw in het volgende seizoen namelijk pas laat komt, dan gebruiken ze de oude sneeuw om in ieder geval wat kleine pistes en met name langlauf-tracks tijdig te kunnen openen. Doen ze dat niet, dan blijven de toeristen veelal weg, met alle financiële gevolgen van dien.
Vraag en aanbod van energie
Iets schijnbaar geheel anders is dat ik afgelopen week, samen met collega’s van de Universiteit Groningen, een beurs heb ontvangen waarmee we ons onderzoek naar duurzame (offshore wind) energie en ook de transitie daarheen vanuit olie en gas voort kunnen zetten. Hoewel het opslaan van energie daarin nog niet centraal staat, zal dit in de verdere toekomst wel een leidend thema gaan worden. Immers, als het percentage duurzame energie uit met name wind en zon verder toe zal nemen, dan ontstaan er ook steeds vaker perioden waarin de energie productie door zo’n bron veel groter is dan de vraag. Opslag op grote schaal ligt dan voor de hand, maar is verre van eenvoudig.
Batterij loopt langzaam leeg
Tussen de ogenschijnlijk compleet verschillende situaties van sneeuw en energie opslag bestaan verrassende parallellen. De eerste verdwijnt namelijk als spreekwoordelijk voor de zon, maar ook bij de transitie van energie naar gas (‘power-to-gas’) gaat veel energie verloren. In beide gevallen is voorraadcapaciteit ook een probleem: de sneeuw vult een vallei en voor grootschalige energieopslag via ‘power-to-gas’ zijn enorme (ondergrondse) bunkers nodig. Batterijen worden soms genoemd als alternatief voor energieopslag, maar zelfs voor één gemiddeld huis met zonnepanelen is al vele duizenden kg batterij-capaciteit nodig zijn om geheel van het net af te komen. Bovendien lopen batterijen langzaam leeg.
Combineren van energiebronnen
De crux is dus, zoals vaak bij voorraadbeheer, om met minimale voorraden de maximale servicegraad te behalen. In het meer relevante geval van energieopslag betekent dit dat we heel goed na moeten denken over het combineren van diverse energiebronnen. Immers, als één van uw leveranciers altijd voldoende kan leveren, dan hoeft u niet of nauwelijks meer op te slaan. Net zo, als we zorgen dat de diverse duurzame bronnen elkaar complementeren wat betreft timing, en dat combineren met slim voorraadbeheer, dan kunnen we echt op weg naar duurzame energie.
Login om te reageren op dit artikel